Mischa Hillesum (1920-1943) was eengeliefd wonderkind met een engelengezicht.Hij gold als het grootstepianotalent dat Nederland in tijdenhad voortgebracht. Maar balancerendop de dunne lijn tussen genialiteit enkrankzinnigheid leefde hij in een geweldigspanningsveld, en al op jongeleeftijd belandde hij in een psychiatrischeinrichting. Daar betoverde hij,tussen de elektroshocks door, medepatiëntenen medisch personeel metzijn spel.

Tijdens de bezetting schitterde hij -als Joodse musicus verbannen uit hetopenbare leven - op illegale ZwarteAvonden, maar zijn zuster Etty herkendede tragiek achter de schittering.Zij noteerde in haar beroemde dagboek:'Wat doet het er allemaal toe,jouw briljante spel, het verrukte, ookwel zeer sensatiebeluste publiek, zolanger die lijdenstrek is om je vertrokkenzwakke mond.'

Willem Andriessen, directeur van hetAmsterdams Conservatorium, diehoopte Mischa Hillesum te kunnen behoudenvoor onze cultuur, stuurde eenaanbevelingsbrief naar de bezetter.De grote dirigent Willem Mengelbergdeed hetzelfde. Maar Mischa weigerdeeen uitzonderingspositie en verkoossolidair te zijn met zijn ouders. In september 1943 werd het hele gezin,inclusief Mischa, weggevoerd om laterte worden vermoord in Warschau.

Via de werdegang van dit wonderkind- zijn geniale composities, zijn hartstochtenen zijn wonderlijke streken,maar ook zijn destructieve escapadesen psychoses - belicht Mischa's spel ookde andere Hillesums, die ieder op huneigen, begaafde wijze hun leven betekenisgaven.