De Overtuiging beschrijft tot in uiterste consequentie de ongelijke strijd tussen enkele docenten en een ongecontroleerd groeiend gezwel van management en stafdiensten. Het inzicht dat een carrière niet gemaakt kan worden in de collegezaal maar slechts door de omgang met het management leidt tot een tweedeling onder de docenten. Aan de ene kant, zij die de overtuiging zijn toegedaan dat ze hun kennis moeten delen met de studenten. Aan de andere kant, zij die zich van de studenten willen distantiëren. In het laatste geval wil men liever door het management dan door de studenten worden gezien: Studenten beslissen niet over een carrière van een docent; het management wel. Hoe ver kan dit gaan? In De Overtuiging wordt de tweedeling tot in het absurde doorgetrokken: Kennis versus Macht. Beide ontwikkelen hun eigen code. Zij die de Kennis vereren koesteren zich in het vakgebied dat ze doceren. Zij die de Macht vereren koesteren zich in een nieuwe taal. Het nietszeggend managementjargon waaraan zij elkaar herkennen. Een jargon dat zich aan alle toetsing onttrekt omdat het ook nog is ingebed in de spirituele tijdgeest. Een bij voorbaat kansloze strijd.