Zomer 1990. In een landelijke nederzetting in Israël maken de bewoners zich op om een groep Amerikaanse archeologen te verwelkomen. Hun komst laat niemand onberoerd. De meningen zijn verdeeld en al snel lopen de spanningen hoog op. Allemaal willen ze het beste, maar na hun komst zal niets ooit nog hetzelfde zijn. Het lied van Hanna is het verhaal van een jonge archeoloog die beseft dat kiezen niet altijd een optie is, van een secretaris die probeert grenzen te verleggen; van een rabbijn die alles liever bij het oude laat, van een opgravingsdirecteur die alleen maar oog heeft voor zijn archeologie, van een kleinzoon die er voor de eerste keer verliefd wordt en alle gangbare regels van zijn maatschappij aan zijn laars lapt. Maar het is ook het verhaal van de grootmoeder, waarvan niemand precies weet wat haar overkomen is.