De metafysische ingenieur en andere gedichten 1923-1935 is het tweede en laatste deel van de gedichten die werden geschreven onder het dichterlijke heteroniem Álvaro de Campos.
Het bevat meesterwerken van een onovertrefbare, soms gruwelijke schoonheid. De dandy, de sensationistische dichter van de decadentie van het eerste deel (Gedichten 1913-1922), heeft plaatsgemaakt voor een metafysische ingenieur met een poëtische stijl van een meer bezonken, zelfreflectieve allure die verwantschap vertoont met Kafka, Pirandello en Kavafis.
Na het verlies van zijn hartsvriend Sá-Carneiro in 1916 en zijn moeder in 1925 had Pessoa echt alleen nog zijn werk als houvast in het leven. Dat gegeven weerspiegelt zich in de gedichten van Campos, die de koffers van het zijn pakt.
Onder deze 180 gedichten uit de periode 1923-1935 bevinden zich enkele van de meest memorabele van Pessoa, zoals het op 15 januari 1928 geschreven Sigarenwinkel.

Fernando Pessoa (1888-1935) is een van de belangrijkste Europese schrijvers van de twintigste eeuw. De Arbeiderspers heeft de exclusieve vertaalrechten op heel zijn oeuvre. Vertaler August Willemsen (1936-2007) vertaalde het leeuwendeel daarvan en schreef als introductie op de Pessoa-bibliotheek Het ik als vreemde. Hij had bij zijn overlijden op 28 november 2007 al de laatste hand gelegd aan de vertaling van het tweede deel van de gedichten van het uiterst productieve dichterlijke heteroniem Álvaro de Campos, dat in deze, zijn laatste, gedichten eveneens het bureau sluit en het gedicht. De tekst is voorzien van commentaar en een nawoord van de vertaler.

59 Bijna

[]

Ik ga mijn koffers pakken voor het Definitieve,
Álvaro de Campos organiseren,
En morgen even ver zijn als eergisteren een eergisteren dat eeuwig is

Ik glimlach om de voorkennis van al het niets dat ik zal zijn
In elk geval, ik glimlach; glimlachen is altijd íets.